Endüstri 4.0, iş çevreleri, siyaset ve toplum gündemini son 3-4 yıldır meşgul eden meselelerden biri olarak karşımıza çıkıyor. Bu meseleye dair söylemlerdeki öngörüler ise pek de sınır tanımıyor. Üretimin tamamen robotlar ile gerçekleştiği, şehirlerin akıllı hale geldiği; buzdolabınızın marketle iletişime geçerek sipariş verebildiği, ihtiyacınız olan ürünü üç boyutlu yazıcılarla kendi evinizde yapabileceğiniz bir dünyadan bahsediliyor.
Birçok boyutu olan böyle bir konunun kısa bir yazıda incelenmesini beklemek hem konuya hem de yazana haksızlık olur. O yüzden ben bu kısa makalede, endüstri 4.0’ı tamamlayan kurumlardaki dönüşümün gerekliliğine vurgu yapmak istiyorum. (1) İnovasyon ve girişimcilik, (2) eğitim ve (3) kamu politikaları alanlarındaki dönüşümün gerekliliğini veriler ve örnekler eşliğinde vurgularken, Türkiye için de değerlendirmelerde bulunmaya çalışacağım.
Fakat öncesinde endüstri 4.0 kavramının ne anlama geldiğini, neleri kapsadığını açıklığa kavuşturmakla başlamanın gerekli olduğunu düşünüyorum.